Bir gün aynı konu gündeme gelince karısı, adama,

“Bahçede zerdali ağacı var, zerdalileri topla, hünkâra götür” demiş.

Adamcağız da çaresizce zerdalileri toplamış, bir sepete koymuş ve sarayın yolunu tutmuş.

Bakmış ki bir kalabalık kapıda beliyor. Elinde sepet aralarına karışmış. Biraz sonra kapılar açılmış, hepsini içeri almışlar ve zindana sokmuşlar. Meğer diğerleri mahkûmlarmış. Adamcağız derdini anlatamamış ve onların arasında, elinde spet aylarca kalmış.

Bir gün yeni Padişah tahta çıkmış ve cülusu şerefine mahkûmlara af çıkarmış.

Zindana gelip mahkûmlara hangi suçtan ve hangi maddelerden yattıklarını sormuş.

Sıra bizimkine gelince adam “Hünkârım, zerdali maddesinden hapisteyim” diye cevap vermiş.

Padişah merak edince anlatmış.

Bu duruma çok üzülen Padişah, “Dile benden ne dilersen” demiş.

Adamcağız, “Hünkârım sizden üç şey isterim.”

“Söyle, ne istersen vereceğim.”

“Elli altın, bir balta ve birde Kuran-ı Kerim istiyorum.”

Padişah bu istenenler arasında bir bağ kuramayınca tekrar sormuş,

“Ne yapacaksın bunları?”

“Elli altınla, ‘mihri müeccelini’ (şeriat hukukuna göre evlenme anlaşması yapılırken boşanma vukuunda erkeğin ödeyeceği tazminat) verip karıyı boş düşüreceğim. Baltayla zerdali ağacını kökünden keseceğim. Sonra da Kuran’a el basıp bir daha büyüklerin yanına yanaşmayacağım.”

***

KAPİTALİST REJİM

Hasan ilkokul 3’üncü sınıfa giden zeki bir çocuktur. Bir gün okulda öğretmeni Hasan’a, “Siyaset nedir?” diye sorar. Hasan, çocuk aklıyla buna bir cevap veremez. Eve gelince ansiklopedilere bakar ama okuduğundan da bir şey anlamaz. O da babasına sormaya karar verir.

“Baba, siyaset nedir?”

Baba bir an düşünür ve oğluna konuyu biraz basite indirgeyerek anlatmaya çalışır.

“Bu evde parayı getiren kim oğlum ?”

“Sen.”

“Ben kapitalist bir rejimim. Peki, parayı alıp bizim yiyecek içecek ve giyecek gibi ihtiyaçlarımızı karşılayan kim ?”

“Annem...”

“O da hükümet, anladın mı?”

“Anladım, baba…”

“Şimdi devam edelim. Küçük kardeşinle kim ilgileniyor?”

“Dadım...”

“O halde, dadın işçi, kardeşin gelecek, sen de halksın o zaman…”

Hasan, babasının söylediklerini not alır ve yatar uyur. Gece garip sesler duyunca uyanır. Bir bakar ki kardeşi ağlıyor. Yanına gidince altını kirlettiğini anlar. Annesini uyandırmak için salondan geçerken, babasının dadısı ile uygun olmayan pozisyonu görür. İter istemez ağzından şu sözler dökülür:

“Kapitalist rejim işçiyi sömürüyor, hükümet uyuyor, gelecek bok içinde, halk ne yapsın ?”