Her şey akıllı… Tablet, telefon, bilgisayar, ev, ofis… Lakin merhamet nerede? Belki günümüz insanının en çok mahrum olduğu duygu maalesef. Yoldaki bir karıncaya, yuvadaki bir yavru kuşa, düşen bir çocuğa, yoldan karşıdan karşıya geçmeye çalışan bir yaşlıya, adres soran bir yabancıya, kaza yapan bir sürücüye….

Hep merhamet ile ilintili davranış beklentisi. Sizin başınıza gelse, sizin çocuğunuz düşse ve yanında olmasanız, sizin anneniz karşıdan karşıya geçmeye çalışsa ve yanında olmasanız, sizin eşiniz trafik kazası geçirse ve yalnız olsa… Yaşam boyu hepimizin başına gelmesi muhtemel senaryolar ama kaderimizde varsa gelecek. Başımıza geldiği zaman da en az zararla çıkabilmemiz için çevremizdekilerin yardımına, merhametine muhtaç kalacağız.

Merhamet etmeliyiz ki yüce Mevla’dan merhamet bulalım. Kimse demesin ki benim başıma gelmez. Öyle gelir ki zengin de olsanız, fakir de olsanız, toplumun üst kademelerinde yer alsanız da gün gelir  ufacık bir elin yardımına muhtaç kalırsınız. Hayatta nasıl  yaklaşırsanız insanlar da size öyle yaklaşır.Merhamet aile içinde başlar. Komşu, akraba, iş çevresi ve sosyal çevre içinde olmak üzere halka genişleyerek devam eder. Merhametli insan hayatla barışıktır. Dostları ile , ailesi ile barışıktır. İş yaşamında başarılıdır. Herkes onun hakkında iyi şeyler söyler ve düşünür.

İyi insan olmanın bence ilk koşulu merhametli olmaktan geçer. Çünkü merhametten yoksun insan bencil insandır, hayatta her şeyi kendi egoları ile değerlendirir, geçimsizdir, yalnızdır, menfaat üzerine bir yaşam kurmuştur… Olumsuzlukları daha da artırmak mümkün merhametsiz insanlar için. Aklınız alıyor mu 70 kere bıçak darbesi ile insan öldüren bir caninin ruh dünyasını? Yada  üzerine bağladığı bomba ile yüzlerce masum insanı şehit eden teröristin cani ruh yapısını? Beyni yıkanarak düşünme yetileri alınmış, kalbi karartılarak merhamet duyguları yok edilmiş sadece et ve kemikten oluşmuş bu yaratık teröristler yok mu? Hepsinin ortak noktası merhamet yoksunu olmalarıdır.

Bir karıncayı bile incitmemek için çaba gösteren “ Yaratılanı Yaradan dan ötürü hoş gören “ anlayış ve bu iklimle hayata bakabilmek gerekiyor. O zaman savaşlar biter, o zaman terör biter, o zaman  daha yaşanabilir bir dünya bizim olur.

 Günümüz dünyasını değerlendirdiğimizde merhamet anlayışından yoksun olanların  pek çok uygulamalarını görüyoruz. Özellikle Müslümanların yaşadıkları coğrafyada insanlıktan nasip almamış olanların zalimce uygulamaları yüreğimizi yakıyor. Dinlerini yaşamalarının çok ötesinde küçücük çocuk ve kadınlara yapılan eziyet ve işkence sosyal medyaya yansırken vicdan sahiplerinin yüreği yanıyor. Suriye ve Irak’ta yaşananlar hep hafızalarımızda değil mi?

Rabbim vatanımıza, milletimize, devletimize kasteden hainlere tarihimizde fırsat vermedi, vermeyecek de. Merhamet yoksunu , adı ne olursa olsun terör örgütleri mensuplarına merhamet edilmeden devletimizin bekası, vatandaşımızın huzuru için atılan adımları sonuna kadar  destekliyorum. Aziz milletimizin geleceği, çocuklarımızın geleceği daha iyi olacak. Buna inanıyorum. Daha güçlü ve daha kararlı adımlarla terör belası temizleniyor. Sınırlarımız dışında da bu temizlik devam ediyor. Ordumuz merhametiyle gittiği yerde de barışı ve huzuru temin ediyor. Allah güvenlik güçlerimizi korusun, zafer onlarla olsun.

Genç nesillerimizi adeta bağımlılık derecesinde kendisine bağlamış sözde akıllı olan  ama maalesef gençlerimizin aklını aldığı cep telefonlarından gözlerini alıp hayata döndürmek lazım.Okula giden öğrenciler yolda giderlerken gözlerini telefondan alamadan sürekli yazarak, konuşarak sosyal medya adına anti sosyal olan gençliğimiz… Öğretmenler, veliler, idareciler,anne babalar… Çocuklarımızı kitap okumaya, evde iken aile olmanın gerektirdiği diyalog ve samimiyetin önemine daha fazla eğilmenin gerekliliğine dikkat çekmek istiyorum…Hayatın merkezine cep telefonunu koyan çocuk nasıl merhametli, iyi bir insan olabilir? Gençlerimiz bu bağımlılıktan kurtarıp insan olma merkezli, iyi birer birey olarak yetişmelerini sağlamanın zamanı geçiyor, gidiyor. İleride ciddi travmalara neden olacak ve bir nesli okumadan, araştırmadan,yetiştirmek

mümkün mü? Teknolojiye karşı değilim ama teknoloji ürünlerinin bağımlılık yapacak düzeyde hayatımızın her alanını kapsamasının getireceği zararlara da dikkat çekilmesi lazım.Teknoloji ürünleri araç olmaktan çıkmış, amaç konumuna gelmiş iken cebindeki 2000-3000 TL lik cep telefonundaki sosyal medyadan gelen uyarılarda  aklı kalmış olan çocuğun okulundan verim alması düşünülebilir mi?

Yapılacak çok şey var. Eğitimcilerimiz, halk sağlığı uzmanlarımız konuya daha dikkatli ve yoğun şekilde eğilirlerse zaman geçmeden bireyler bazında mesafe katederiz. Yoksa uyuşturucu  müptelası konumuna gelen cep telefonu bağımlılığında önümüzdeki süreçte ciddi ruhsal, sosyal ve bedeni hastalıkları konuşur olmayı istemiyorum.Ben merkezli olmaktan çıkan nesiller o zaman sosyalleşecekler , o zaman merhamet duygusu ile çevrelerine pozitif katkı sağlayacaklardı…

Bir sonraki yazımda görüşmek üzere sağlıcakla kalınız…