Biraz şiirsel oldu başlık ama gündeme çokça gelir oldu. Ben de Yalova’da olmadığım şu birkaç günde uzaktan 350 Km.öteden okurlarıma sesleneyim dedim.

Öncelikle okurlarımdan özür dileyerek başlamak istiyorum. Yazı yazma aralığını uzunca süre teklettik. Bundan sonrası için daha sık periyotlarla sizlerle buluşmaya devam edeceğim. İşlerimin yoğunluğu, diğer siyasi ve görev aldığım kuruluşların toplantı sıklığı bu güne kadar yazı yazma fırsatını elimden adeta aldı. Birkaç günlüğüne il dışında iken yazı yazma fırsatını yakaladım ve sabahın 7 sinde bilgisayarımın başındayım.

Başlık Yalova’lılık üzerine. Kimler en iyi Yalova’lı olabilir? Kimler hala Yalova’lı olamadı? Gündemdeki haber ve köşe yazılarına yapılan yorumlara baktığımda hep bu söyleme gelip dayanıyor. Sizce en iyi Yalova’lı kimdir? Yada eskiden otobüs firmalarında vardı. “ .. SEYAHAT ” , “ ÖZ… SEYAHAT” , yada “ HAKİKİ SEYAHAT” gibi. Başına yada sonuna hakiki, öz gibi ünvanı getiren ben işin sahibiyim dediğini sanıyordu. Şimdi esas Yalova’lı kim? Yada kim öz Yalova’lı olabilir? Yalova’lı olunur mu, doğulur mu? Çeşitlemesi ile sizlerle sesli düşünüyorum.

Yalova’da oldukça kar var fotoğraflardan anlıyorum ama kar havayı yumuşatmıştır . Gerilmeden, ötekileştirmeden “Yalovalılık kuramı” üzerinde biraz durulması gerektiği düşüncesindeyim. Bence “Hemşehrilik” anadan babadan gelen bir miras değildir ve olmamalıdır da. İnsanın içinden gelen aidiyet duygusu ve bu duygu his sonrası yapılanlar ile doğru orantılıdır. İnsanın Yalova’da dünyaya gelmesi kendi iradesi ile olan bir şey midir? İrade dışı olan bu durum karşısında çocukluk ve gençlik çağından sonra acaba Yalova’lılık farkındalığı ve önemini insan ne kadar kavrayabilir. Bu aynen kişinin beyaz yada zenci olmasının ayrıcalık meydana getirdiği yanlış algısı ile eşdeğerdir. Burada kesinlikle önyargı ile yaklaşmıyorum. Yani Yalova’da doğanlar, dedeleri nesiller boyunca Yalova’da olmuş kişilerin Yalova’lılığını tartışmıyorum . Yani avantaj yada dezavantaj olarak konuya yaklaşılmaması gereğini dile getirmek istiyorum özde.

Diğer yandan Yalova’da doğmadan Yalova’ya yurdun dört yanından gelip kendisini Yalova’lı hisseden ve buna göre tüm yaşamını dizayn eden, en önemlisi de gelecek nesillere de Yalova’da yaşamanın ne denli önemli olup bu önem doğrultusunda yaşadığı şehre bir şeyler katabilme görev ve sorumluluğunu yükleyen yaklaşımı sergileyenler.

Bence en fazla Yalova’lı Yalova’ya en fazla katkıyı yapmış olanlar ve bu irade üzerine çalışmalarını sürdürenlerdir. Kimse doğum yerine bakarak statüyü belirlemeye ne hakkı ne de hakkaniyeti vardır. 206.535 kişiden oluşan Yalovamız adeta Türkiye mozayiği olmuşken bu birlikteliği enerjiye, sinerjiye dönüştürüp daha iyi ve kalkınmış bir Yalova için ortak akılla neler katabildiğimiz ölçüde Yalova’lı olabiliriz.

“Bu şehre ne verdin ? “ denildiğinde eğer duraksamadan, takılmadan birkaç şey söyleyebiliyorsak o zaman Yalova’lıyız. Hemşehrililik bence bu olsa gerek. Yoksa nüfus cüzdanında doğum yeri Yalova yazmak yeterli olmasa gerek. Bu hissiyat ve irade ile araç plakamızda yazan 77 ‘yi gönlümüze de yazmamız lazım. Ortak yürek, ortak hedef ile Yalova’lı olabiliriz. Yalova’ya nasıl katkı verebilirim diye günde en az bir kez düşünebilirseniz o zaman Yalova’lı olabilirsiniz.

Yalova’lı olabilmek aidiyet duygusunu taşımakla başlıyor. Bu duygu zamanla fikirler ve söylemler ile desteklenerek bu paydada birleşebilenlerle daha kalıcı ve sürekli hale geliyor. Yoksa “Yalova Çocuğuyum “ demekle ve sadece buraya takılıp kalmakla bu işler olmaz, olmamalı. Nesiller boyu Yalova’da doğup büyüyenlerle daha bugün Yalova’ya gelmiş olan en yeni hemşehrimizin ortak duygu ve düşüncede birliktelikte buluşması lazım. O zaman istediğimiz Yalova ortaya çıkacaktır. Yoksa başarı çıtası hep iki ileri bir geri gidip gelir.

Yalova’lı olma ayrıcalığını hisseden Yalova’da yaşayan yaşamayan, Yalova’da doğan doğmayan ama Yalova’ya katkıda bulunmak isteyen herkese kapımız ve gönlümüz sonuna kadar açık, açık olmaya devam edecek. Yeter ki siz isteyin.

Selam ve saygılarımla….