İçinde bulunduğumuz günler küresel ısınma ve su kaynakları konusunda daha duyarlı olunması gereken günler. Bu bir süreç ve ciddi yatırımları gerektiriyor. Kullanma suyundan içme suyuna , tarımdan saniye kadar her alanda doğumdan ölüme su , hayatın parçası. Köşe yazımda 2070 yılında yazılmış olup günümüze geldiği mizanseni ile kaleme defalarca aldığım mektubu sizlerle paylaşacağım. Çünkü daha fazla ve hızlıca yol katetmemiz  lazım. Susuzluğun her geçen yıl adeta bir küresel tehdit olarak insanlığın sorunu olarak arttığı dünyamızda, iş işten geçmeden hepimizin yapabilecekleri  yönüyle geçmişe  yazılmış bu mektubu  defalarca okumak gerekiyor.

Herkesin de üzerine alınması gereken görev ve sorumluluk var. İnsanlık adına…Çocuklarımızın geleceği adına…

Bakalım siz nasıl değerlendireceksiniz?

                                                      Yıl 2070

50 yaşına henüz bastım ama görüntüm 85 yaşındaki bir insanın ki gibi

Yeterince su içemediğim için böbrek sorunları yaşıyorum.

Korkarım ki yaşamak için çok vaktim yok.

Ben bu topluluktaki en yaşlı insanım...

5 yaşında bir çocuk olduğum günleri hatırlıyorum.

O zamanlar herşey çok farklıydı.

Parklarda pek çok ağaçlar evlerde güzel bahçeler vardı.

Ve ben yarım saat boyunca büyük bir zevkle duş alırdım.

Bugünlerde ise cildimizi temizlemek için mineral yağlı havluları kullanıyoruz.

Eskiden kadınların güzel saçları vardı.

Şimdi ise başımızı su kullanmadan temiz tutmamız gerektiği için traş etmek zorundayız...

Eskiden benim babam arabasını hortumdan akan su ile yıkardı.

Şimdi ise

Benim oğlum suyun bu şekilde ziyan edilebileceğine bir türlü inanamıyor...

Sokaklarda posterlerde radyoda ve televizyonda SUYU DUYARLI KULLAN uyarıları olduğunu hatırlıyorum.

Ama hiç kimse bu uyarıları önemsemedi .

Suyun sonsuza dek var olacağını sandık...

Şimdi ise

Tüm nehirler,göller,barajlar ve yeraltındaki su yatakları ya kurudu ya da kirlendi...

Sanayi hemen hemen durma noktasına geldi ve işsizlik büyük oranlara ulaştı.

Yegane iş alanı deniz suyunun tuzunu çıkarıp kullanılabilir hale getiren fabrikalar.

Ve işçiler maaşlarının bir bölümünü içme suyu olarak alıyorlar.

Sokaklarda eli silahlı haydutların bir bidon su için insanlara saldırmaları çok yaygınlaştı...

Yiyeceklerin 80% i sentetik.

Eskiden yetişkin bir insanın günde 8 bardak su içmesi tavsiye edilirdi.

Şimdi ise

Benim sadece yarım bardak su içmeme müsaade ediliyor.

Biz şimdi bir kere giyilip atılan giysileri giymek zorundayız ve bu da çöp miktarını arttırıyor....

Biz şimdi kanalizasyon sistemi susuzluktan çalışmadığı için fosseptik kullanıyoruz...

Nüfusun dış görünümü korkunç:Susuzluk nedeniyle kırışık sıska

Ultraviyole ışınları nedeniyle yaralarla dolu vücutlar...

Şimdi ozon tabakası kalmadığı için ışınlar çok daha kuvvetli...

Cilt kanseri mide bağırsak enfeksiyonları ve idrar sistemi sorunları ölümlerin ana sebepleri...

Cildin aşırı kuruması nedeniyle 20 yaşındaki bir genç 40 yaşında gibi görünüyor.

Bilim adamları araştırdılar ancak bu soruna bir çare bulamadılar.

Su üretilemiyor ağaç ve sebze olmadğı için oksijen de azaldı ve bu yüzden yeni neslin zeka kapasitesi ciddi bir şekilde zarar görüyor...

Pek çok erkekte sperm oluşum morfolojisi değişti.

Bunun sonucunda da bebekler kusurlu ,mutasyonla ve fiziksel sakatlıklarla doğuyorlar.

Devlet soluduğumuz hava için bize para ödetiyor.

Erişkin başına günde 137m küp soluyoruz...

Bu parayı ödeyemeyen insanlar güneş enerjisiyle çalışan büyük mekanik akciğerlerle havalandırılan bölgelerden kovuluyorlar.

Soluduğumuz hava kaliteli değil ama en azından nefes alabiliyoruz...

Ortalama insan ömrü 35 yıl...

Hala biraz yeşil alanı olan ,nehirleri akan bölgeler silahlı askerler tarafından korunuyor...

Su , altın ve elmastan çok daha değerli bir hazine haline geldi...

Yaşadığım yere nadiren yağmur yağdığı için hiç ağaç yok.

Bazen yağış beklerken asit yağmurları yağıyor.

Mevsimler ciddi bir şekilde 20.yüzyılın çevreye zarar veren sanayisi ,atomik deneyler ve çevreye yaydıkları kirlerden etkilendiler.

O zamanlar çevreyle ilgilenmemiz konusunda uyarıldık ama hiç kimse dikkate almadı.

Oğlum benden gençliğimden söz etmemi istediği zaman ona yeşil tarlaların ,çiçeklerin güzelliğini, yağmuru ,nehirlerde yüzmenin, balık avlamanın, içebildiğimiz kadar su içebilmenin ne büyük bir zevk olduğunu ve insanların ne kadar sağlıklı olduklarını anlatıyorum...

O bana babacığım şimdi neden su yok? diye soruyor...

İşte o zaman boğazım düğümleniyor....

Kendimi suçlu hissetmekten bir türlü kurtaramıyorum çünkü ben de o yaşadığı çevreyi kirleterek tahrip olmasına sebep olan ,tüm uyarılara kulağını tıkayan nesle aitim...

Şimdi ise bizim çocuklarımız bunun bedelini ödüyorlar!...

Yeryüzünde, şimdi doğanın tahribatının dönüşü olmayan bir seviyeye ulaşmasından dolayı kısa süre içinde yaşamın mümkün olmayacağına kesinlikle inanıyorum...

Ne kadar çok isterdim geriye dönüp insanoğluna bunları anlatmayı...

Henüz daha Dünya gezegenimizi kurtarmaya zamanımız varken...

…

Evet mektupta oldukça zor yaşam koşulları var 2070 yılında. Eğer gerekli önlemleri ve çalışmaları yeterince yapmaz isek 2070 yılı gerçek olur. Ben defalarca bu mektubu okuyor ve kendime ölçü olarak alıyorum. Sesimin çıktığı kadar, ulaşabildiğim kadar ulaşmaya çalışıyorum. Çocuklarımız ve gelecek nesiller bizden daha iyi şartlarda yaşamaları hedefinde SU hala yeterince önceliğe alınmıyorsa nerede eksik yada yanlış yaptığımızın sorgulamasını ve öz eleştirisini de yapmak gerekiyor.

Herkese sağlıklı günler diliyorum