Öğretmen Şener Uğur, Balıkesir’in Gönen İlçesi’nin Kocapınar Köyü’nde görev yapıyordu.

24 yaşında, idealist bir insan olan Şener Öğretmen, hafta sonlarında Gönen’de berberlik yapan babasına gidiyor, pazartesi sabahı zaman zaman otostop yaparak, zaman zaman da yürüyerek köyündeki okula dönüyordu.

10 Aralık 2001 Pazartesi günü, sabah erken saatlerde, insanın iliklerini donduran bir tipi ve ayaz vardı.
Köyüne gitmek için yola çıkmak isteyen Şener Öğretmen’e yakınları, soğuk havada yola çıkmamasını, yollar açılınca gitmesini önerdiler.

“Çocuklarımı öğretmensiz bırakamam, derste beni beklerler” yanıtını verdi.
Yola koyuldu.

Ancak yürüdükçe gücü tükeniyor, ayazla baş edemiyordu. 6 kilometrelik yolun 5 kilometresini zar zor tamamlayabildi.

İyice tükenmişti, bulunduğu yere çöktü.
Derin bir uyku bedenini sarmıştı.
İnsanın iliklerini donduran ayazda, öğrencilerine yetişememenin endişesiyle son nefesini verdi.

Şener Öğretmen’in öldüğünden kimsenin haberi olmadı.

Günler geçti.

Kocapınar Köyü halkı ve öğrencileri, öğretmenlerinin Gönen’de olduğunu, yol kardan kapalı olduğu için gelemediğini sandı.
Yol açılıp da öğretmenleri yine gelmeyince, güvenlik güçleri ve köylüler, Şener öğretmeni aramaya başladılar.

13 Aralık Perşembe günü, Şener öğretmenin karla örtülü donmuş cesedi bulundu. Aradan dört gün geçmişti.

“Çocuklarımı öğretmensiz bırakamam” diyordu.
Öğrencileri için donarak öldü.

Gazeteye, Şener öğretmenin bir ağacın altında donarak öldüğünü gösteren bir resim koymuşlar.
Bir de küçük vesikalık resmi var.

Gencecik delikanlı…

Gözlerim yaşardı…

Allah rahmet eylesin, nur içinde yatsın.

24 Kasım, Öğretmenler Günü…

Bu Öğretmenler Günü’nde, Şener öğretmeni ailesinden başka hatırlayan olacak mı, bilmiyorum.

Haberi gazetede gördüğüm 14 Aralık 2001 gününden beri, Öğretmenler Günü denince, benim aklıma ilk önce, öğrencileri için can veren idealist öğretmen Şener Uğur geliyor.

Şener öğretmenin şahsında, hayatlarını kaybeden tüm öğretmenlerimizi saygı ve rahmetle anıyorum.