Geçmiş yıllarda, Barış Manço Açık Hava Tiyatrosu’nun hemen batısındaki alana, iç güvenlik harekâtı sırasında hayatlarını kaybeden Yalova şehitlerinin adlarına fidan dikilmiş ve ağaçların altlarına yerleştirilen beton bloklara şehitlerin kimliklerini belirten levhalar monte edilmişti..

Bir süre sonra, ilgisizlik ve takipsizlikten dolayı önce bu levhalar söküldü, daha sonra da levhaların yerleştirildiği betonlar parçalandı.

Geçenlerde o bölgede dolaşırken, beton blokların ve şehit isimlerinin yazılı olduğu levhaların yenileştirildiğini gördüm. Çok memnun olduğumu belirtmeliyim. Vefa önemli bir duygudur. Şehitlerin isimlerinin yaşatılması da çok anlamlıdır. Umarım bölge sahipsiz bırakılmaz, çok sık kontrol edilerek tahrip edilmelerinin önüne geçilir.

Bu konuda küçük bir önerim var: acaba bu şehit isimlerinin yazılı olduğu ağaçların bulunduğu alan belirli olacak şekilde işaretlenemez mi? Bu işaretlenmiş çevrili alanda yazın çocukların burada top oynamaları engellenemez mi?

Aynı bölgede “Onno Tunç Anıtı” var. Anıtın taşları yer yer kırılmış, üzerine renkli yazılar yazılmış. Bir de olayı bilmeyenlere anımsatacak bir açıklayıcı levha yok. Oysa burada açıklayıcı bir levha olması gerekir. Levhada, anıtın yapılmasına neden olan olay, günü ve saatiyle açıklanmalı, anıtın açılış günü de sözü edilen levhada belirtilmelidir. Ayrıca yetkili birisinin bu anıtın yanındaki isimlerin yazılı olduğu levhayı görmesinde yarar var. Herhalde bu levhanın da değişip yenilenmesi gerekiyor.

Unutmayalım, “Plân bir işin iskeletiyse, takip de ruhudur.”

Yaptığınız işi takip etmezseniz, hiç ummadığınız sonuçlarla karşılaşırsınız.

Aynı bölgede, uzun yıllar evvel yapılan mermer sanat eserleri var. Bölgede yapılan kanalizasyon, yat limanı vb. çalışmalar sırasında bunların bir kısmı kırıldı, bir kısmı oraya buraya atıldı. Son zamanlarda bunlara sahip çıkılmaya çalışıldığını görüyorum.

Bu konuda da bir önerim olacak: Acaba bu eserlerin yanına, bu eserleri yapan sanatçıların adı, eserin adı ve eserin yapım tarihi bir levha üzerine yazılamaz mı? Böylece o eseri yapan sanatçıya da saygı gösterilmiş olur. Mevcut uygulama, sanki sanatçılara hakaret eder gibi… Yoksa ben mi yanılıyorum ?

Aynı bölge ile ilgili bir duyumdan da bahsedeceğim.

Duyduğum kadarıyla, yaz aylarında bir çok kültür etkinliğine ev sahipliği yapan Barış Manço Açık Hava Tiyatrosu’nun üstü kapatılarak, her mevsim hizmet etmesi plânlanıyormuş.

Kapalı tiyatrolar başka, açık hava tiyatroları başkadır.

“Kapalı Açık Hava Tiyatrosu” biraz tuhaf değil mi?