Ne olur çok basit kurallara neden yeterince ve titizlikle uyulmuyor? Başta kendi nefsime söylüyorum. 3 ay daha dişimizi sıkamıyor muyuz? Yalova ili özelinde de maalesef veriler kırmızı gruba gireceğimizin işaretlerini veriyor. Aylardır işyerini açamamış olan komşularımızı da mı düşünmüyoruz. Evine ekmek parası götürecek esnafımız için lütfen daha fazla özen gerekiyor. Belki sıkıldınız, biliyorum, lakin veriler yeterince tedbir ve kurallara riayet edilmediğini gösteriyor. Sosyal medyaya bakılınca  bile her şey anlaşılıyor. Maske, mesafe , temizlik sözde kalıyor.Bir kardeşiniz olarak diyorum ki  Yalova ilimizin maviye dönmesi  zor değil. Bir dostum “Haydi Yalova, Umut Mavide “ diye sloganlaştırmış. Haklı, önce can sonra da maddi olarak maviye dönecek verilere ulaşmak için tekrar düşünmeye, tevekkül etmeye davet ediyorum. Yoksa Yalova sokaklarında karşılaştığım manzaralar devam ederse korkarım ki tam kapanma tedbirleri ile yüzleşebiliriz. Ötesinde hastanelerde ölüm kalım savaşı veren kardeşlerimizden ibret almıyor muyuz?

Hafta sonu candan öteye eşimin kız kardeşinin bir yılı aşkın süren hastalıkla mücadelesi, Rabbimin onu aramızdan alışı ile sona erdi. Aslında yeni bir başlangıç …44 yıllık yaşamında hep ideallerine, Hakk’ın rızasına uygun bir yaşama hedefinde geçen 44 yıl. Vefatı çok derinden üzdü. Öğrencilik yıllarında her fırsatta Yalova’ya gelen, 1999 Marmara depreminde de aynı kaderi bizlerle yaşayan Meral kardeşim…Sizlerle satırlarımda acımı paylaşmanın ötesinde özellikle gençlere örnek olması yönüyle birkaç cümle ile ifade etmem gerekiyor… Gençler, idealleriniz, hayata bakış açınız ne olursa olsun hep merkeze, öze insani değerleri koyunuz. Sevgiyi, kıymet vermeyi, geçici dünyada bir daha göremeyeceğiniz, konuşamayacağınız sevdiklerinize, arkadaşlarınıza, komşunuza, velhasılı herkese kıymet veriniz. Kimseyi kırmadan, dökmeden, hep karşınızdakinin yerine kendinizi koyarak yaşam önceliğini buna göre veriniz. Meral kardeşim kısacık hayatında Mali Müşavirlikten sonra ikinci üniversitesini, yüksek lisansını yaptı. Akademik yaşamında çok uzak şehirler bile olsa amacına ulaşmak için zorlu mücadelede hep hedefine ulaştı. Taki  kader onu hastalığı ile buluşturana kadar…Acımızı paylaşan taziyelerini ileten herkese teşekkür ediyorum. Allah tüm ölmüşlerimize rahmet eylesin.

İçinde bulunduğunuz anda sevdiklerimizle kaliteli zaman geçirmeliyiz. Onlara verdiğimiz kıymet ile, karşılıksız ve beklenti içinde olmadan. Sevginin karşılığı yine sevgidir. Hatıralarda kalacak o güzel günleri anmak, dolu dolu hayatı yaşamak, keşke demeden, fakat demeden, ama demeden…Sağlığın ve zamanın kıymetini bilerek, daha fazla sevdiklerimizle olarak. Uzakta bile olsalar, onlara sıcak, duygu yükü ile birkaç cümlemiz kalplerine inerek, onlara verdiğimiz kıymetin yansıması… Çocuklarımız, büyüklerimiz, akrabalarımız, arkadaşlarımız, dostlarımız…İyi ki varsınız…

Ölümlü dünyada satırlarım belki biraz duygu yüklü de olsa, belki içinde yaşadığım acının zaman diliminin sıcaklığı olsa da zaman geri gelmiyor, gelmeyecek de. Sevdiklerimize dünya gözü ile sımsıkı sarılıp onların gözlerinin içine bakıp iyi hissetmelerini sağlamalıyız. Kırgınlıkların, küskünlüklerin ne anlamı var? Pandemi belki de bir fırsat onun için.Telefon kadar yakın olan mesafeleri birlikte aşmalıyız.İnsanlık daha fazla muhtaç buna.Belki de gün gelecek bizler de çalacak olan telefona hasret kalacağız…

Zaman akıp giderken insani değerlerimiz, dostluklarımız, kardeşliğimiz ebedi baki kalsın… Kalın sağlıcakla..