Melek adama şöyle seslendi:

"Hayatta iken tek bir gün bile birisine iyilik yaptıysan buraya girmeyeceksin."

Günahkâr adam uzun süre düşündükten sonra, bir keresinde ormanda gördüğü örümceği hatırladı. Balta girmemiş ormanda yürürken önüne bir örümcek ağı çıkmıştı. Adam ağı bozmamak ve örümceği ezmemek için o gün yolunu değiştirmişti. Heyecan içinde o günü meleğe anlattı.

Melek adama gülümsedi ve ardından elini şaklattı; Gökten bir örümcek ağı indi.

Adam bu ağa tutunarak cennete tırmanabilecekti.

Adam neşe içinde ağa tırmanırken cehennemde bulunan bazı günahkârların da bu ağa tutunarak cennete ulaşmaya çalıştıklarını fark etti.

Ama adam ağın o kadar çok insanı taşımayacağından korkarak onları itmeye başladı.

Tam o sırada ağ gerçekten koptu ve diğerleri ile birlikte adam da Cehenneme düştü.

"Yazık," dedi Melek, "Hayatında işlediğin tek iyiyi de kötülüğe dönüştürdün. Eğer bencil olmasaydın, ağın herkesi taşıyabileceğini de görecektin..."

***

KONFÜÇYÜS DER Kİ:

Derin olan kuyu değil, kısa olan iptir.  

İnsanlar sahip olduklarını küçümser, sahip olamadıklarını önemser.  

Karanlığa söveceğine, kalk da bir mum yak.  

Bilgi özgüveni, özgüven ise gücü yaratır. 

Çizik bir elmas, çizik olmayan bir çakıl taşından daha iyidir.  

Bilgi insanı şüpheden, iyilik acı çekmekten, kararlı olmak korkudan kurtarır.  

Alkışı en sessiz şekilde karşılayan, alkışı hak etmiş demektir. 

Faydalı insan odur ki boş durmayı sevmez, kişiliğini faydalı işlerle geliştirir. 

Güçlü olan, sayıca kalabalık kitleler değil, eğitimli kitlelerdir. 

İyi insanlar, olduğu gibi görünür, göründüğü gibi olur.

Fedakârlıklar, senden başkası bilmiyorsa değer taşır.