Yaşamak, görmek, gezmek lazım. Nakış gibi tüm balkanlara dedelerimizin el emeği ile işlenen eserleri, manevi iklimini yüreğinizde hissediyorsunuz. Uçakla 1,5 saatte gittiğiniz balkanlara at sırtında aylarca dağ, dere tepe zorlu bir yolculukla ulaşan dedelerimizin kıymetini ve büyüklüğünü bir kez daha anlıyoruz. İnsanların yüzünde Türkiye’den geldiğinizi öğrendiklerinde adeta yüreklerini açıp sizi kucaklamaları karşısında duygulanmamanız elde değil. Evet, yüreklerini açıyorlar size…

Dedelerimizin aynı siperde şehit oluşları gibi yürekler de aynı ritimle atıyor. Çocukların yüzünde Avrupa’nın göbeğinde çekilen zorlu ve insanlık dışı soykırım uygulamalarından sonra yine de umut ışığı var. Geleceğe daha aydınlık olarak bakıyorlar. Evlad-I Fatihan her zaman bir ve beraber. Dedelerimizin eserlerine dokunarak adeta bağınızı artırıyorsunuz. Köprüler, hanlar, camiler, çeşmeler, kervansaraylar, surlar derken her tarafta Osmanlı’nın merhamet iklimi hakim. Kendime baktım ve çok çalışmamız gerektiği duygusu hakim oldu. Hakkı, adaleti, sevgiyi, hoşgörüyü tüm yeryüzüne hakim kılmak için dedelerimizin yaptıklarına gözleriniz önünde iken, onlara dokunurken içinizden duygu yüklü, biraz da sorumluluk yüklü düşüncelere kapılıyorsunuz….Yapılacak çok şey var. Hem bireysel olarak, hem de kurumsal olarak.

Belgrad kalesine ulaşmak için  yaklaşık 20 dakikanızı alan yokuş yukarı bir yolu yaya olarak gitmenizi gerektiriyor. Belgrad kalesinde yaşları 6-7 civarında olan 25-30 Sırp çocuğunu görmek beni çok şaşırttı. Zorlu bir yolu alan çocuklara öğretmenlerinin verdiği tarihi dersin neler olduğunu tahmin edebiliyorsunuz. Kimseye düşmanlık beslemiyoruz ama herkes tarihin geçmişten gelen misyonu üzerinde ne denli hassas çalışıyor görüyorsunuz. Muhakkak evlatlarımızı bu topraklarla, bu ata yurdu ile buluşturmak gerekiyor. Yerinde görerek, havasını soluyarak Evlad-I Fatihan’la buluşması gerekiyor.  O zaman tarih daha iyi anlaşılır, daha iyi hissedilir. Aslında balkanlara yapılacak olan tarih ağırlıklı bu gezi programlarının maliyet azaltımı yapılarak her gencimize sunulması gerekiyor. Bir kısım maliyetin gidecek olan genç tarafından karşılanması ile toplu programlar gerçekleştirilebilir. Yerel yönetimlerin yurt içi tarihsel bölgelere gezi programlarını önemsiyor ve takdir ediyorum. Lakin bir boyut daha artırılarak balkan turu da yapılabilir. Bakanlıklar ve turizm şirketleri ile makro planlı olduğu zaman maliyet düşüşü ile pek çok gencimizin gideceğini düşünüyorum.

Evet, at sırtında binlerce kilometre giderek yeryüzünde sevgi dilini hakim kılmak öyle kolay olmadı. Bu topraklardan Osmanlı’nın çıkışı da o derece acı verici. Biz bağlarımızı kuvvetlendirerek, Mostar Köprüsünün yıkılışını  gözlerimizin önünden devamlı geçirerek, 1.Murat Hüdavendigar’ın türbesindeki havayı teneffüs ederek,Bilge Kral Aliya İzzetbegoviç in mezarında dua ederek , “Yeryüzünün öğretmeni  olabilmek için gökyüzünün öğrencisi olabilmeyi “ hatırlamak lazım….

Biraz duygu yüklü bir köşe yazısı oldu. Siz değerli okurlarıma muhakkak iyi bir rehber eşliğinde tarihsel Balkan turu yapmayı tavsiye ediyorum. Biraz zor ve meşakkatli yolculuk olacak ama değiyor.Ayrıca doğal güzelliği ile de adeta ruhunuz dinlenecektir. Yeşilin her tonu ile Karadeniz bölgesini andıran dağlar ve bitki örtüsünü nehirler bütünleyecektir. Ohrid Gölünün çevresindeki tertemiz havayı solumak ve oksijeni almak sizin bir yıllık yorgunluğunuzu alacaktır. Her çeşmesinden sopsoğuk suyu kana kana içeceksiniz. Bu arada TİKA yetkililerine teşekkürü borç biliyorum. Osmanlı eserlerinin restorasyonu ve ayakta kalması için özverili çalışmalarda bulunmuşlar.O eserler olmasa zaten görsel olarak geçmişle bağımız silinirdi.Başka yazımda buluşana kadar kalın sağlıcakla…