18 mart  1915 Çanakkale destanının üzerinden 103 yıl geçti. O dedelerin torunları kahraman silahlı kuvvetlerimiz, polisimiz, tüm silahlı unsurlarımız aziz milletimiz ile tek yürek ve tek ses oldular, Afrin’e barışı ve huzuru getirdiler. Teröre öyle darbe indirildi ki bu kırılganlıkla sanıyorum ki psikolojik etkisi ile çözülme hızla devam edecek. Karşımızda duracak ne güçleri, ne de cesaretleri kaldı. Allah’a şükürler olsun. Her an aklımızda, yüreğimizde olan Mehmetçiğimize  binlerce teşekkür ediyorum.

Tarih yeniden yazılıyor. Bu açıdan özellikle gençlerimizin tarihimizi daha iyi okumaları gerekiyor…Vatanın bağrından koparak gelen 15 yaşındaki Mehmet’lerin Çanakkale’de buluşarak kanlarıyla yazdıkları kahramanlık destanı milletimizin var olma mücadelesinin mihenk taşlarından birisi olmuştur. “Çanakkale Geçilmez” demek için 250 bin Mehmetçiğimiz şehit olmuştur. Bunu anlamak ve yaşamamız lazım. Çanakkale Ruhu üzerinde düşünmeye davet ediyorum sizleri…

Çocuklarımıza Çanakkale ruhunu çok iyi verebilmemiz lazım. Nasıl zafer kazanılmış? Nasıl fedakarlıklar yapılmış? Yaralı düşman askerine bile nasıl şefkatle yaklaşılmış? Hepimizden bir parça Çanakkale’de yatıyor aslında.  Eğitime başlangıç Çanakkale’den olmalı. Yurdun dört bir yanından gelen dedelerimizin maneviyatını Çanakkale’de hissetmeden geçmişimizi  çocuklarımıza anlatamayız.

Yerel yönetimlerin kültürel çalışmalarında birinci sırada  “Çanakkale Ruhu “ odaklı planlama ile özellikle okul çağında olan yavrularımızın bu alanlara götürülmesi, koordineli olarak yerinde o zamanı daha iyi anlayabilecekleri görsel ve tarihi materyaller ile zenginleştirilmiş teknolojik çalışmalar ile daha iyi anlatılmalıdır. Milli Eğitim bakanlığı ile yerel yönetimlerin koordineli çalışmaları ile konusunda uzman rehberlerle her bir öğrencinin en az bir kere bu mekanları ziyaret etme imkanı sağlanmalıdır.

Çok okumalı ve geçmişimizi iyi analiz edebilmeliyiz. Geçmişini bilmeyen geleceğini kaybetmeye mahkumdur. Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarının askeri dehası ile Mehmetçiklerimiz tüm dünyanın birleşik donanması karşısında çok zor şartlarda  Çanakkale  zaferini kazanmışlardı. Havran’lı Seyyid Onbaşı eğer bir top mermisi ile batmaz denilen Ocean Zırhlısını batırabildiyse buradaki teslimiyet ve Allah’a olan inancını anlamalıyız. Teknoloji ve orantısız süper  güç burada inanca ve azme karşı mağlup olmuştur.Günümüzde Afrinde’ki kahramanlık mücadelesinde de bu ruhu ve teslimiyeti görmekteyiz. Karşımızda yine değişik ülkelere mensup paralı askerler yok mu? Cephane ve techizatlara bakıldığında yedi düvel yine karşımızda değil mi?

Başarmaya ve vatanına düşmanın girmesini engellemeye odaklanmış dedelerimizin kanlarından dolayı deniz kırmızıya boyanmış iken, günümüzde her şeye maddiyat penceresinden bakmaya odaklanmış yaklaşımda olanların bunu anlaması elbette zordur. Tarihin bize yüklediği misyonumuzun gereği insanlık görevimizi yaparak Suriye’li kardeşlerimizekucak açmamızı anlayamayanlar biraz tarih okusunlar lütfen. Bu coğrafyada ayakta kalabilmek , lider ülke olabilmek için mazlumun yanında olmak gerekiyor. Ateş komşuda varken buna kayıtsız kalan, bir gün o ateşi hanesinde görecektir. Barışın tesis edilmesinde  lider ülke olma pozisyonumuzu korumamız önemlidir. Mazlum ülkeler bizden yardım beklerlerken biz jeopolitik ve stratejik konumumuzun gereğini yaparak insanlığın barışına büyük katkıda bulunuyoruz. Zeytin Dali harekatı ile düşman ininde bertaraf edilmiştir. Yerinde ve zamanında atılan adımlarla ülkemizin güvenliğine kastetmek isteyen ülkelerin terör maşası bertaraf edilmiştir.

Bugün Afrin’de kazanılan zafer Çanakkale ruhunun sonucudur. Bu vatan toprağının her karışındaki şehit kanlarını hissetmeliyiz. O zaman Çanakkale’nin geçilmezliği devam eder. Yoksa internetten, televizyon ekranlarından kültürel yozlaşma yoluyla evimizin içine kadar giren düşmana karşı yapacak bir şeyimiz kalmaz. Ruhunu kaybetmiş, adeta serseri mayına dönmüş insanlığın düştüğü durum artık bilgisayar ekranları kadar yakın oldu bize. Şiddet, cinsellik, kan, vahşet… Hepsi insan hayatının bir hiç olarak sunulduğu “Ben merkezli dünya” nın sonuçlarıdır.

Kültürel savaşla başlayan sömürü zamanla fiili işgale kadar gitmekte. Bu açıdan kültürel kimliğimize sahip olmada “Çanakkale Ruhu” ndan öğreneceğimiz çok şey var. Daha fazla Çanakkale üzerine filimler, diziler ve kültürel çalışmalar yapılmalı. Adeta yeni nesillerin  yoğunlaşarak, yaşayarak geçmişimizi öğrenmeleri sağlanmalıdır ki günümüzü daha iyi anlayabilsinler.