Edward Taşçı

“…Yirmi küsur yıldır Amerika’da tertiplediğimiz hemen her açık hava toplantısında ve yürüyüşlerde elinde Türk bayrağı ile, her salon toplantımızda boynunda ay yıldızlı kolyesi ile hazır olan bir Ermeni dostumuz vardı: Edward Tashji. Kartvizitinde “Bana Türk dostu derler” yazıyordu. Türk Amerikan Dernekleri Federasyonu’nun demirbaşlarındandı. Yıllardır Ermeni meselesinde Amerikan makamları nezdinde giriştiğimiz bütün faaliyetlerde en önde hep o vardı. Türkleri ilgilendiren her faaliyette hep o vardı. Bir keresinde Rauf Denktaş’ı Kennedy Havaalanında karşılarken, en önde elinde Türk bayrağı ile yine o vardı. New York’taki evi, kendi evim dahil, burada tanıdığım hiçbir Türk’ün evinde görmediğim kadar ince bir hassasiyetle tepeden tırnağa Osmanlı-Türk evi olarak dekore edilmiştir. Yıllar önce ilk defa bizi buyur ettiğinde darbuka ile bir oyun havası çalarak karşılamıştı. “

Bu satırlar, Amerika’da yaşayan bir vatandaşımıza ait…

Anlatımda adı geçen Edward Taşçı, Balıkesir’de doğup büyümüş bir Ermeni anne ve Urfa’da doğup büyümüş Süryanî bir babadan Amerika’da dünyaya gelmiş.

Edward’ın annesi Ermeni tehciri sırasında genç bir kız… Balıkesir’den alınıp Kilis’e gönderilmiş ve Kilis’te faaliyet gösteren bir Ermeni kilisesinde misafir edilmiş. Daha sonra kilise tarafından Kilis’te yaşayan bir Ermeni ailesine teslim edilmiş. Genç kız, yeni ailesi ile kısa zamanda kaynaşmış.

Derken bir gün, tesadüfen tanıştığı bir Osmanlı subayı ile evlenmiş.

Aile daha sonra Amerika’ya göç etmiş. Edward Taşçı bu genç karı kocanın çocuğu olarak ABD’de doğmuş.

Edward Taşçı’nın Türkiye ve Türklere olan yakınlığı anne babasından dinlediği anılardan kaynaklanıyor. Zamanın Türkiye’ sinde neler olduğunu ailesinden öğrenmiş.

Bütün yaşamı Amerika’da geçmesine rağmen kendi gayretleriyle Türkçe öğrenen Taşçı, "vatanım" dediği Türkiye ve Türk kültürü sevgisiyle tanınıyor.

Başta Ermeni lobileri olmak üzere, ABD’de Türkiye’yi karalamaya çalışan tüm gruplara karşı hep Türk tezlerini savunan Taşçı, özel hayatının her kesimine de Türkiye ve Türklük sevgisinin izlerini taşımakla biliniyordu.

Otomobilinin plakasını bile "Vatan" olarak seçen Taşçı, sürekli olarak ay-yıldız kolye takıyordu.

Her yıl hiç aksatmaksızın New York’ta yapılan Türk yürüyüşüne katılarak, büyük bir Türk Bayrağı taşıyan Taşçı, mektuplarını, üzerinde "Bana Türk dostu derler" yazısı bulunan bir mühürle imzalıyordu.

New York’un Queens semtinde bulunan evini, Topkapı Sarayı’nın minyatürü şeklinde inşa eden Taşçı, bu evi yine Osmanlı esintileri taşıyan sayısız eşyayla süslemişti.

Taşçı, paha biçilmez Türk sanat eserleri koleksiyonlarının yanı sıra geniş bir Türkçe taş plak koleksiyonuna sahip bulunuyordu.

Hayatı boyunca Ermeni iddialarına karşı, bu iddialara destek veren Amerikalı politikacı, bilim adamı, şirket, medya organı, öğretmen ve din adamlarına binlerce mektup yazan Taşçı, 1960’lardan bu yana New York’ta ve Washington’da görev yapan tüm Türk diplomatları tarafından saygı gösterilen bir isim haline gelmişti.

Gerçek bir Türk dostu olan Taşçı, son olarak, "Bana Türk Dostu Derler-Ermeni İddiaları, Gerçek Söylenmeli" adlı, Ermeni soykırım iddialarına cevap teşkil eden bir kitap yazmıştı.

Taşçı,  her fırsatta, ABD’deki Ermeni cemaatinin çocukluktan itibaren Türk düşmanlığıyla  yetiştiğini, oysa Osmanlı döneminde Ermeni ve Süryaniler’in soykırım görmediğini  açıklamaya çalışıyordu.

Hayatı boyunca Ermeni soykırımı iddialarına karşı hep Türkler’in yanında yer alan Edward Taşçı, böbreklerinden rahatsızdı. Mart 2005’te aniden fenalaşınca Long Island Jewish Medical Center’a kaldırıldı. Komaya girdiği için bu hastahanede yoğun bakıma alındı.

İki böbreği de çalışmayan Taşçı, yoğun bakımda komadan çıkamadı ve 22 Haziran 2005’te hayatını kaybetti.

Hastahaneye kaldırıldığından bu yana New York ve çevresinde bulunan Türkler tarafından sürekli ziyaret edilen Taşçı için, 25 Haziran 2005 Cumartesi günü New Jersey Teaneck’teki Saint Marks Süryani Kilisesi’nde dinî tören düzenlendi ve aynı gün kendi vasiyeti doğrultusunda yine New Jersey’deki Karaçay Türkleri’ne ait mezarlığa defnedildi.

Bu vefalı Türk dostunu, rahmetle anıyorum.

AHMET AKYOL, YALOVA, 22 Haziran 2017